Alleen verder

3 augustus 2018 - Suntu, Ethiopië

Ik ben ondertussen al weer een paar dagen alleen hier op het washing station. Of nouja.. helemaal alleen ben je hier nooit, maar in iedergeval als enige faranji (dat is hoe ze buitenlanders hier noemen. En kinderen zullen je dat ook na schreeuwen, waar je ook bent) En hoewel het zeker lekker was om de eerste maand iemand bij me te hebben is het ook niet erg om nu alleen te zijn. Dit betekend niet dat het niet gezellig was hoor Sam! Dus hoop zeker dat je nog terug zou kunnen komen! Maar ik kan nu wel helemaal focusen op mijn opdracht en kan ook wat makkelijker bijvoorbeeld naar Limu, want met 3 mensen op een motor is gewoon niet heel makkelijk.

Voor mijn opdracht ben ik nu al een aantal dagen op pad geweest om op bezoek te gaan bij boeren en hun velden te kunnen bekijken. Hierbij krijg ik hulp van de zogenoemde DA's (development agents) een soort van veldwerkers die de boeren begeleiden als het gaat om het toepassen van de kennis vanuit de trainingen. Normaal gaat dit veel verder dan alleen koffie en zullen ze vooral bezig zijn met gewassen als mais. Simpelweg omdat de meeste boeren niet veel meer met hun koffie doen dan 1 keer per jaar wat bessen oogsten.

Gelukkig komt daar langzaam verandering in. En ik ben dus ook aan het kijken hoe ik samen met de DA's een plan kan maken voor 2 grote dingen. Aan de ene kant wil ik zorgen dat het afval materiaal van het koffieverwerkingsprocess bij de boeren komt. Want dat ligt nu in grote kuilen op het washingstation en is eigenlijk alleen maar een vervuilende factor terwijl het ondertussen prima compost is geworden. En daarnaast wil ik een programma opzetten waarbij boeren via FairChain aan goed en voordelig geprijst materiaal kunnen komen. Dit zou dan gaan om bijvoorbeeld zagen, snoeischaren en grote kapmessen. Veel van de boeren hebben nu niet het geld, of de toegang tot goed materiaal. Terwijl dat wel.nodig is. Zeker als je als bedrijf van boeren vraagt om hun koffie planten te gaan snoeien.

Foto’s