Zoektocht naar de simkaart en bezoek aan Lucy en Selam

Vandaag was de eerste volle dag in Ethiopië. En na een goed ontbijt was het tijd om op weg te gaan om zo veel mogelijk basis dingen te regelen. Een van die dingen is om opzoek te gaan naar een simkaart, want een klein beetje internet is toch wel mooi makkelijk. Zeker als we vanuit het hotel hier door gaan naar Jimma en het washing station.  

Om een simkaart aan te vragen moet je langs bij een kantoor van Ethio telecom. De grootste (en enige) aanbieder van mobiele simkaarten. Maar dit alles bleek nogal een ding te zijn. De man bij de registratie wilde ons niet verder helpen. De grote stapel werk op zijn bureau en het feit dat het bijna lunchtijd was kan daar best wel aan hebben bijgedragen. Maar zo stonden we een half uur later weer buiten. Zonder simkaart en zonder eigenlijk verder plan. Na het korte avontuur bij de telecom aanbieder zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt om wat flessen water te gaan kopen. Daar hebben we eigenlijk niet echt meer naar gezocht toen we eenmaal binnen waren, maar met een paar flessen sap, koekjes en wat fruit redden wij ons ook wel even. 

Hierna zijn we weer terug gegaan naar het hotel om even wat te eten en aan onze opdracht te werken. Dit was vandaag vooral om te proberen contacten te maken met mensen hier in Addis en waar mogelijk een afspraak te maken voor de komende dagen. 

Aan het begin van de middag zijn we richting het National Museum geweest, een van de grootste (en misschien wel enige echte) toeristische trekpleisters in de stad. Het museum is alles behalve groot, en het grootste deel is ook niet meer dan een kast met een aantal nogal bizar bij elkaar gevonden objecten die de cultuur in het land moeten laten zien, of verschillende moderne schilderkunst. Vooral de begane grond en de kelder zijn zeker de moeite waard. En dit zijn dan ook de plekken waar de topstukken van het museum liggen. De begane grond geeft een goed beeld van de geschiedenis van de keizers van Ethiopië, en toont een selectie gewaden, tronen en wapens. Daarnaast kun je er ook een grote hoeveelheid aardenwerk vinden. In de kelder liggen vooral archeologische resten met als topstukken de skeletten van Lucy en Selam. Deze skeletten worden beschouwd als de oudste directe voorouders van de mens ooit gevonden. En hoewel ze een mooie plaats hebben in het museum voelt het toch of ze daar niet helemaal thuis horen. of in ieder geval misschien een wat grootser en imposantere tentoonstelling verdienen. Het museum is misschien heel klein, maar het was zeker heel interessant om dit een keer gezien te hebben. En voor de prijs hoef je het ook niet te laten. want met 10 birr (1 birr = €0,03) is het geen heel duur museum.

De terugweg naar het hotel was nog even spannend, want zodra we terug kwamen bij de taxi bleek deze zonder benzine te staan. het kost wat moeite om op het laatste beetje benzine heuvel af bij een tankstation te komen. Deze bleek echter dicht te zijn.. en dus moest onze vriendelijke, maar op dit moment toch echt wel in paniek zijnde taxi chauffeur op zoek naar benzine. dit werd gevonden, en na het bijvullen van de tank kon de reis worden voortgezet. Het verkeer was ondertussen nog drukker dan op de heenweg en het kost dan ook een aardige tijd voor we weer terug waren bij het hotel.